(Fotoğrafların büyük halleri için üzerine bir kere tıklayın).

Zaten hiçbir düğün keyifsiz olmasın diyerek başlayayım.

Düğünden sadece birkaç hafta önce tanıştık Gamze ve Memet ile. Lobi’de birer yeşil çay içtik, fotoğraflara bakıp neler yapabileceğimizi konuştuk. Rahatlardı, yani “rahatlardı”dan kastım; evleniyor olmak zaten yetiyordu onlara. Detaylar tabii ki önemli, fakat istedikleri tekşey, keyifli bir düğün ve güzel fotoğraflar.

Neyse, anlaştık ve düğün sabahı buluştuk, sonra hazırlıkların yapılacağı odaya geçtik. Gün biraz karışıktı açıkçası, önce Ataköy’de nikah ardından Hyatt’ta yemek ve eğlence. Ben mümkün olan her noktada bulunmak istedim, yorucuydu ama iyi kareler çıktı açıkçası. Benim gibi bir fotoğrafçı için iyi bir çekim “en iyiler” klasörüme fotoğraflar ekleyebildiğim çekimlerdir. Gerçekten o anlamda hem mutlu hem de tatmin oldum. (Örneğin, hareket edne arabanın içinde çekim hayal ederdim, her ne kadar gelin arabasının şöförü bizi, onu taciz eden adamlar zannedip, biz yaklaştıkça kaçsa da, çekebildim.)

Damadımız Memet, kapalı çarşıda bir dükkan işletiyor, aynı zamanda sattıkları halıların da üreticisi. HARİKA halı ve kilimleri var, mutlaka bir ziyaret edin ( www.dhoku.com ). Dükkana giderseniz, ve Fotoğrafçı Serkan’dan selam söylerseniz; indirim hakkında söz veremem ama bir kahve ısmarlayacağı kesin.

Gamze, içerde saç, makyaj, gelinlik derken yoğun bakım havasındayken, Memet kendine kuş sütünün eksik olduğu bir kahvaltı söyledi, beraber yedik. Genelde çekimlerin en zor yanlarından birisi de yemek (yani benim yemeklerim). Öyle zamansız oluyor ki, çoğu zaman yanımda sandviç vs. getiriyorum. Ama bu sefer, mükellef bir kahvaltıya düştüm tabiri caizse.

Arada gidip Gamze’nin hazırlıklarından bazı çekimler yaptım. Çok keyifliydi. Çünkü gamze de “Bridezilla” değildi; sakin sakin hatta eğlenceli…

Memet, kahvaltısını bitirince, özel günlerde yaptığını söylediği bir ziyarete beraber gitmeyi teklif etti, seve seve kabul ettim. hızlı bir git gel oldu, bir de arabanın benzin ışığı yanalı 20-30km olmuştu. Bir an damadı, elinde benzin bidonu ile hayal ettim. Memet için dehşet, Fotoğraf için harika bir an olurdu

Sağlıcakla ve zamanında döndük otele. Hazırlıklar da neredeyse bitmişti. Memet 2 dakikada hazırlandı zaten.

Sonra, yola koyulduk. Ben, başka bir araba takip ettim onları. Tek sorun, gelin arabasının şöförünün bizi tacizci zannedip gaza basması ve benim fotoğrafların çoğunun heba olması.

Nikah, Ataköy’deydi hızlı ve kalabalık geçti. (Tabii hızlı kısmını özellikle de Gamze’ye sormak lazım). Memet’te sağlam bir aile, eş, dost karması vardı. Şu komik andan bahsetmeden geçemeyeceğim. Memet, Gamze’ye ilk olarak “bu da benim yeğen” dediğinde, Gamze, Aileyle de yeni tanışıyor olmanın verdiğieyecan ve  kibarlıkla çok ilgi gösterdi. Fakat, Memet’in Gamze’ye 13. yeğeni tanıştırdığı anı unutamıyorum

Dönüşte arabanın içinde geldim, iyi de yapmışım. Hem sohbet hem de çekimli bir yolculuk oldu. Otel’e vardığımızda, hemen karşıdaki İTÜ Taşkışla binasının önünde bazı kareler çektik. O an, damatları çekime motive etmek için daha çok çalışmam gerektiğini farkettim. Memet, en kötüsü değildi ama biraz zorlamadı değil

Sonrasında odaya gidildi, arkadaşlar odayı bastı. Sohbet muhabbet, gevşeme…

Düğün için aşağıya salona önce bir istek pozum vardı; tarif etmesi de güçtü ama kızlara kocaman bir BRAVO!. İlk başta bakışlar “bu adam ne yapıyor? iyi mi ettik bu adamı tutmakla” diye düşündüklerinden eminim. Ama boşver, kare harika çıktı.

Düğün de sade ve harika planlanmış bir organizasyondu. bunu Gamze’nin bu alandaki ciddi tecrübesine bağlıyorum.

Gamze ve Memet; size ömür boyu mutluluklar diliyor,

ziyaretçileri de diğer fotoğraflarla başbaşa bırakıyorum.

Serkan